بـُــــــوفــــِــ کـــــور

می بوسمت

بدون سانسور ...

و می گذارمت تیتر درشت روزنامه ،

آنجا که حروفش را

بی پروا چیده اند

و خبرهایش را محافظه کارانه ...

و من همیشه

زندگی را آسان گرفته ام ،

عشق را سخت

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

الان نه هوا، هواى روشن كردن سيگاره و نه هواى پناه بردن به زير شيروونى هاى دُكّوناى كنار خيابونه..اين هوا هواى نوشيدن قهوه، توى بالكنِ كافى شاپِ كنار دانشگاست، اين هوا، هواى پاك كردن شيشه هاى عينكمون با پيرهن آب كشيده شده توى بارونه.. اين هوا،‌ هواى خنده تو به سلفى هاى گاه و بى گاه منه.. هواى بيخيالى و خنديدن به استرس جا موندن چتر دوتاييمون توى كلاس عصره.. اين هوا، هواى بستن همه چتر هاى دنياست، نه؟!هواى ديوونگيه، هواى بوسيدن توعه، هواى لرزيدن شبونه زير پتو، تا خود صبحه، هواى خنديدن به همه ديوونگى هامه، هواى خنديدن به تموم روياهامه،هوا، هواى خنديدن به همه تنهاييامونه.. بـُــــــوفــــِــ کـــــور...ادامه مطلب

دلـــَــم شعر میـــ خــواهــد

از آنـــ شعرهـایـــی که قافـیه اشـ

بـرگــ هایــ پاییــزیــ ،

جمع هایــش بارانـ و

وزنـش تـــو باشیـ و تـــو

چقَــدر بچـسبد خواندنـ این شعر

درباغـی،

زیـر درختــی که برگهـایــش زرد و

خوردنِ چایــی کـه تو دم کرده

باشــی
☀ Instagram: shamsijalal ☀

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

خودم را قانع می‌کنم 
که شاید نمی‌خواند
که شاید به گوشش نمی‌رسد
که شاید مردم شهر خبر دارش نمی‌کنند
از حجم دلتنگی ام..
مگر می‌شود
یک نفر جان دادنت را ببیند
بداند
مخاطبِ تمام شعرهایش هستی..
و سراغت را نگیرد؟

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

عـشـق
صیدی‌ست
که تیرت به خطا هم برود
لذتش
کنجِ دلت
تا به ابد خواهد ماند...

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

عشق دقیقا موقعی کلید میخوره 

که یه نفر میخنده که خنده اش با بقیه 

               فرق داره...!

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

آمدنت را استخاره کرده ام ،

 خوب آمد ! همیشه خوب می آید ... 

اما تو خوبِ من ، نمی آیی ...

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

اما بیایید یک چیزی در گوش‌تان بگویم:
رفتن، نبودن، نباید زیاد طول بکشد.
نباید عادت شود. 
نباید گذاشت دلتنگی به حد نهایت برسد.
نباید گذاشت دل به دلتنگی خو کند، یادش بگیرد و با آن کنار بیاید.
آدم نباید آن‌قدر برود و دور شود که از مدار جاذبه‌ی کسانی که دوستش دارند خارج شود.
بگذارید در گوش‌تان بگویم:
آدمی که یک بار تا پای مرگ رفته باشد و برگشته باشد، دیگر از مرگ نمی‌ترسد.
آدمی که یک بار تا سر حد مرگ دلتنگ شده باشد
و زنده مانده باشد، دیگر از فقدان نمی‌ترسد.

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

درد دارد !
وقتی ساعت ها می نشینی
به حرفایی که
هیچوقت قرار نیست بگویی ،
فکر می کنی ...

 

 

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...

آدمی که بخواهد برود…
میرود!
داد نمیزند که من دارم میروم!
آدمی که رفتنش را داد میزند..
نمیخواهد برود!
داد میزند که نگذارند برود...!

بـُــــــوفــــِــ کـــــور...